Systeemtherapie
Gezins-of relatietherapie of individueel
Systeemtherapie is een vorm van psychotherapie en wordt ook wel gezins-en relatietherapie genoemd. Het belangrijkste kenmerk van systeemtherapie is dat belangrijke naasten zoals de partner, kinderen broer, zus, ouders, buren, vrienden of collega’s betrokken kunnen worden bij de therapie. Er is tijdens de therapie veel aandacht voor de interactiepatronen en de verbetering daarvan.
Mijn uitgangspunt is dat een probleem of een klacht nooit op zichzelf staat. De sociale, relationele en culturele context speelt altijd een rol en is van invloed op de problemen en de betekenis die eraan gegeven worden door de betrokken. Tijdens de therapie proberen we hier zicht op te krijgen en ruimte te creëren voor een verandering of vanuit een ander perspectief het probleem of de klacht te begrijpen.
Als de betrokkenen elkaar beter begrijpen en ondersteunen, wordt de kans groter dat de klachten hierdoor verminderen of een andere betekenis krijgen. Tijdens de therapie worden alle betrokkenen zich bewust van de manier waarop ze op elkaar reageren en krijgen ze meer (in) zicht op de invloed die ze op elkaar hebben en vandaaruit kan er dan gewerkt worden aan een oplossing.
Systeemtherapie is breed inzetbaar, bijvoorbeeld bij interactieproblemen binnen gezin, ontwikkelingsproblemen en gedragsproblemen; bij eetproblemen en bij relatie en gezinsproblematiek en hechtingsproblemen of trauma.